Langzaam maar zeker zie je meer en meer kwekers die hun producten duurzaam gaan verpakken. Er wordt gezocht naar oplossingen voor de enorme berg plastic die we in de sector verwerken. Maar waarom krijg ik aanbiedingen van kwekers waarbij de plant in een duurzame verpakking meer moet kosten als een normale verpakking. Is het de bedoeling om kosten toe te voegen aan de producten of is het de bedoeling om duurzaamheid voor een select publiek toegankelijk te maken?

Afgelopen weken is er veel te doen in het nieuws over allerlei veranderingen welke plaats moeten gaan vinden. Gedwongen of niet maar de samenleving is en gaat nog veel sneller veranderen. Het WNF heeft een hele treffende reclamespot gemaakt waarin de jongere generaties de leiding nemen. Expliciet wordt er aangegeven dat er niemand de schuld krijgt voor de huidige situatie en tegelijk wordt er begrip en steun gevraagd voor de veranderingen welke moeten gebeuren.

Soms kom je in een situatie dat het lastig is om een verandering teweeg te brengen. Vaak is geld een bepalende kwestie omdat we een kapitalistische maatschappij hebben gecreëerd. Vele zijn gewend om dagelijks tot een positief financieel resultaat te komen. Sommige doen het per week, of per maand, of per kwartaal. Echter wanneer je deze lijn doortrekt en een grotere periode neemt dan wordt het dagelijks financieel succes niet meer zo belangrijk. Uiteindelijk gaat het om een doel. Een doel bereiken is nooit met een rechte lijn er naar toe. Mijn navigatie geeft altijd 3 keuzes. Een route zo kort mogelijk of zo snel mogelijk of efficiënt naar het doel. Computers worden al geprogrammeerd in het omdenken en geven ons daarbij de keuze. Is het mooi weer en hebben we alle tijd rijden we binnendoor en hebben we het druk doen we de snelste route.

In de huidige maatschappij kunnen we niet direct alles veranderen naar hoe we het willen. Er zijn zoveel verschillen dat dit tijd vergt en leiderschap. Helaas hebben we een politiek zonder leiderschap. Zowel in Den Haag als in de hortisector met als gevolg dat het tempo er niet in zit en iedereen maar wat doet met de hoop dat er uiteindelijk iets ontstaat. Er wordt veel geëxperimenteerd waarvan lang niet alles een succes wordt. Er gaat dus veel energie en geld verloren. Vanuit Den Haag wordt er aangegeven dat de veestapel moet halveren. Dan is het logisch dat boeren boos worden. Zij doen zo hun best en dan krijgen ze deze boodschap. Dit is een typisch voorbeeld van zaken die gebeuren omdat er geen leiderschap is.

In Den Haag hebben ze enigszins gelijk maar het wordt zo bot, knullig en ondoordacht gebracht. Er zijn vele boeren die willen stoppen. Vorige week stond er een heel artikel over akkerbouw in zee in het FD. Er zijn weer vele kansen en mogelijkheden om een ieder een gezond en fijn welzijn te bezorgen maar omdenken is dan wel gewenst. Persoonlijk geloof ik in een mooie toekomst maar er is werk aan de winkel. Wanneer kwekers hun producten duurzaam willen gaan vermarkten, kom met een volledig ander producten wat een echt duurzaam verhaal heeft. Niet alleen een verpakking veranderen waarbij de kosten stijgen.