De biologische veehouders, ook in Nederland, zijn voor hun veevoer sterk afhankelijk van biologisch geproduceerde tarwe en mais uit Oekraïne. Dat wordt nu nauwelijks meer geleverd, wat leidt tot grote prijsstijgingen. Daarom moeten we de import van biologisch veevoer over meerdere landen spreiden, ook binnen de EU. Denk aan Hongarije en Roemenië, waar dit veevoer tegen relatief lage kosten geproduceerd kan worden. Het is sowieso verstandig om niet afhankelijk te zijn van één land voor de grondstofvoorziening.

Nederland importeerde tot voor kort veel kali-kunstmest uit Rusland en Wit-Rusland, maar die import ligt nu stil door de boycot in Europa. De EU kan deze kunstmest voortaan beter uit andere landen, zoals Canada, importeren. Bij een andere kunstmest, fosfaat, is de EU afhankelijk van de productie in fosfaatmijnen in Marokko. Hier kan de EU twee typen maatregelen nemen. Allereerst kunnen we het gebruik van kunstmest in de landbouw verminderen, door kunstmest efficiënter te gebruiken en verspilling tegen te gaan. Ten tweede kunnen bedrijven schaarse meststoffen als kali en fosfaat gaan recyclen. Ook kunnen waterbedrijven fosfaat terugwinnen uit onze uitwerpselen. Zo krijgt Nederland wellicht, mits dit duurzaam en betaalbaar kan, nieuwe recycle-mestfabrieken.

Lees hier verder